İçindekiler:
- Keder Süreci Nedir?
- Kederimle Nasıl Başa Çıkabilirim?
- Çocuğum İçin Ne Yapabilirim?
- Ben bir kıdemli olursam süreç daha mı zor?
- Diğer Evcil Hayvanlarım Acıyacak mı?
- Başka Bir Evcil Hayvan Almalı mıyım?
Sevdiğiniz bir kişi öldüğünde, üzüntü hissetmek, kederini ifade etmek ve arkadaşlarınızdan ve ailenizden anlayış ve konfor sağlamak için doğaldır. Maalesef, ölen kişi sizin evcil hayvanınızsa, aynı şey her zaman geçerli olmaz. Birçoğu, "sadece bir evcil hayvan" ı kaybeden biri için kederli olmadığını düşünüyor
Hiçbir şey gerçeklerden daha fazla olamaz. İnsanlar evcil hayvanlarını sever ve onları ailelerinin bir üyesi olarak görür. Bakıcılar evcil hayvanlarının doğum günlerini kutlar, hayvanlarına güvenirler ve cüzdanlarında fotoğraflarını taşırlar. Böylece sevgili evcil hayvanınız öldüğünde, üzüntünüzün yoğunluğundan bunalmış hissetmek alışılmadık bir durum değildir. Hayvanlar sizinle paylaştıkları süre boyunca arkadaşlık, kabullenme, duygusal destek ve koşulsuz sevgi sağlarlar. İnsanlar ve hayvanlar arasındaki bu bağı anlar ve kabul ederseniz, evcil hayvan kaybıyla başa çıkma yolunda ilk adımı atmış olursunuz: evcil hayvanınız öldüğünde kederli olmanın iyi olduğunu bilerek.
Nasıl üzüldüğünüzü anlamak ve kaybınızla başa çıkmanın yollarını bulmak, anıların gözyaşları yerine gülücükler getirdiği güne yaklaşmanıza neden olabilir.
Keder Süreci Nedir?
Keder süreci, bir kişi için günler veya bir başkası için yıllarca süren kişi kadar bireyseldir. Bu süreç genellikle inkarla başlar ve bu da bireyler zararlarını gerçekleştirene kadar koruma sağlar. Bazı bakım verenler, yaşamı iyileştirmek için daha yüksek bir güçle, kendileri ve hatta evcil hayvanlarıyla pazarlığı deneyebilirler. Bazıları aile, arkadaşlar ve veterinerler de dahil olmak üzere, evcil hayvanla ilgili olan herkese yönelik olabilecek öfke hisseder. Bakım verenler yaptıkları ya da yapmadıkları için suçluluk duyabilir ve bu kadar üzülmenin uygun olmadığını hissedebilirler. Bu duygular azaldıktan sonra, bakım verenler gerçek üzüntü ya da keder yaşayabilirler. Çekilebilir veya depresyona girebilirler. Kabul, kaybettikleri gerçeği kabul ettiklerinde ve hayvan arkadaşlarını üzüntülerini azaltarak hatırladıklarında ortaya çıkar. Unutma, herkes bu klasik keder aşamalarını takip etmiyor - bazıları bir aşamayı atlayabilir veya tekrarlayabilir ya da aşamaları farklı bir düzende deneyimleyebilir.
Kederimle Nasıl Başa Çıkabilirim?
Keder kişisel bir deneyim olsa da, yalnız başına kayıpla yüzleşmenize gerek yoktur. Evde beslenen hayvan kaygı danışmanlığı hizmetleri, evde beslenen hayvanlara zarar verme destek hatları, yerel veya çevrimiçi İnternet yasaklama grupları, kitaplar, videolar ve dergi makaleleri dahil olmak üzere birçok destek türü mevcuttur. Başa çıkmanıza yardımcı olacak birkaç öneri:
- Kederinizi kabul edin ve ifade etmek için kendinize izin verin.
- Sempatik bir kulak ödünç verebilecek başkalarına ulaşmaktan çekinmeyin.
- Duygularınız hakkında bir dergi veya şiir yazınız.
- Evcil hayvan kaybı destek grubu sunup sunmadığını öğrenmek veya sizi bir gruba havale edebilmek için yerel insani toplumunuzu arayın. Ayrıca veteriner hekiminize veya yerel hayvan barınağınıza mevcut evcil hayvan kaybı yardım hatları hakkında danışmak isteyebilirsiniz.
- Evcil hayvan kaybı destek grupları ve başa çıkma bilgileri için İnterneti keşfedin.
- Evcil hayvanınız için bir anıt hazırlayın.
Çocuğum İçin Ne Yapabilirim?
Bir hayvanın kaybı, çocuğun ölümle ilgili ilk tecrübesi olabilir. Çocuk, evcil hayvanını korumadığı için kendini, ailesini veya veterinerini suçlayabilir. Kendisini suçlu, depresyonda hissedebilir ve sevdiği diğerlerinin ondan alınmasından korkabilir. Hayvanınızın kaçtığını söyleyerek çocuğunuzu korumaya çalışmak, çocuğunuzun evcil hayvanın geri dönüşünü beklemesine ve gerçeği keşfettikten sonra ihanete uğramasına neden olabilir. Kendi kederinizi ifade etmek, çocuğunuza üzüntünün iyi olduğu konusunda güvence verebilir ve duyguları üzerinde çalışmasına yardımcı olabilir.
Ben bir kıdemli olursam süreç daha mı zor?
Evcil hayvan kaybıyla baş etmek yaşlılar için özellikle zor olabilir. Yalnız yaşayanlar bir amaç kaybı ve çok büyük bir boşluk hissedebilirler. Evcil hayvanın ölümü ayrıca diğer kayıplarla ilgili acı anıları tetikleyebilir ve bakıcılara kendi ölümlerini hatırlatır. Dahası, başka bir evcil hayvan edinme kararı, evcil hayvanın bakıcıyı geride bırakma olasılığı ve kişinin yeni bir hayvana bakması için fiziksel ve finansal yeteneğine dayanması nedeniyle karmaşıktır.
Tüm bu nedenlerden dolayı, kıdemli evcil hayvan sahiplerinin, kayıplarıyla başa çıkmak ve bir amaç duygusu kazanmak için acil adımlar atması çok önemlidir. Yaşlıysanız, arkadaşlarınız ve ailenizle etkileşime girmeyi deneyin, evcil hayvan kaybı destek hattı arayın, hatta yerel insancıl bir toplumda gönüllü olarak çalışın. Bu durumda yaşlıları tanıyorsanız, onları bu web sayfasına yönlendirin ve zorlu yas tutma sürecinde onlara rehberlik edin.
Diğer Evcil Hayvanlarım Acıyacak mı?
Hayatta kalan evcil hayvanlar, özellikle ölen hayvanlarla yakın bağları varsa, kaprisli kalabilir, yemek yemeyi veya içmeyi reddedebilir ve uyuşukluk yaşayabilir. En iyi arkadaş olmasalar bile değişen koşullar ve duygusal durumunuz onları rahatsız edebilir. Hayatta kalan evcil hayvanlara çok miktarda TLC verin ("şefkatli sevgi dolu bakım") ve normal bir rutini sürdürmeye çalışın. Onlar ve senin için iyi.
Başka Bir Evcil Hayvan Almalı mıyım?
Bu karara acele etmek sizin veya yeni evcil hayvanınız için adil değil. Her hayvanın kendine özgü bir kişiliği vardır ve yeni bir hayvan, kaybettiğiniz hayvanın yerine geçemez. Kederli olmak için zaman verdikten sonra, evcil hayvan sahipliğinin sorumluluklarını dikkatlice göz önünde bulundurarak ve duygularınıza dikkat ederek, yeni bir evcil hayvan edinme zamanının ne zaman uygun olduğunu bilirsiniz. Hazır olduğunuzda, yerel hayvan barınağınızın bir sonraki özel arkadaşınızı bulmak için harika bir yer olduğunu unutmayın.
Amerika Birleşik Devletleri Humane Society hakkında daha fazla bilgi edinin.
