İçindekiler:
Beş yaşındaki Kevin, okul gezisiyle anaokulu sınıfını ziyaret etmek için okul gezisini bekleyemedi. Haftalarca ev palavralarıyla yürüdü ve neredeyse her gün "Anne, kibar sanat eserine gitmeden kaç gün daha önce" diye sordu.
Ancak gün nihayet geldiğinde, küçük çocuk suratında ani bir hareket yaptı. "Gitmek istemiyorum!" çığlık attı. “Beni yapamazsın!” Zamanın ürkesi ve sıktığı için, Kevin'ın annesi onu kontrolsüz bir şekilde ağladığı minibüse attı. Okulda, diğer çocukları bir turnede takip etmeyi reddetti.
Connecticut'taki Storrs annesi Donna Kochis “İnanamadım” diyor. “Bunun en harika şey olacağını düşündü. Sonra sadece koptu. Beni gerçekten kandırdı.”
Kevin, stresle boğulmuş bir çocuğun klasik bir örneğidir ve annesinin sürprizi de tipiktir. Ebeveynlerin çoğu, boşanma veya yeni bir mahalleye taşınma gibi büyük travmalar yoluyla çocuklarını kolaylaştırmak için büyük acılar çekerler, ancak genellikle çocukların stresli bulduğu diğer şeyleri görmezden gelirler.
Uzmanlara göre, normal günlük durumlar çocuklar için en yaygın stresi tetikliyor. Doğum günü partisi, aile toplantıları ya da Kevin'inki gibi bir saha gezisi - onunla karşılaştığında kendinden emin hissetmediği yeni bir deneyim - gibi eğlenceli etkinlikler çocuğun devrelerini aşırı yükleyebilir. Karanlıktan korkmak veya bir kabadayı tarafından alay etmek gibi görünüşte küçük endişeler bile, kartopuları, ebeveynleri perspektife koymak konusunda yardımcı olmayan bir çocuk için ciddi bir endişe kaynağı olabilir.
Nereden geliyor?
Bir çocuğun yaşı, sorunlu stresi tetikleyen şeyin en büyük belirleyicisi olarak görünmektedir.
“Çocuk büyüdükçe, birçok ayarlama ve yeni deneyimlerle karşı karşıya kaldıklarının farkına varmak şaşırtıcı değil” diyor. Jose, sorun gidericilerin iyi olması için ebeveynlerin çocuğun gelişim düzeyine aşina olmaları gerektiğini söylüyor.
Ergenlerin bakış açıları ve popülaritesi konusundaki kaygıları iyi tanınsa da, okul öncesi için stres yapanlar daha incedir. Çoğu, dünyadaki küçük köşelerinde rutin değişiklikler veya uyumsuzluklar içerir. 3 ile 5 yaş arasındaki çocuklar arasında ortak stresciler, kardeşlerle çatışmaları, ebeveyn argümanlarını, evden uzakta aile tatillerini ve yeni bir bebek bakıcısına sahip olma veya bir arkadaşının evinde, annenin veya babanın yakın olmadığı yerlerde, bilmedikleri deneyimleri içerir. el. Çocukları küçük dozlarda yeni durumlara maruz bırakmak stres toleranslarını arttırır.
6-10 yaş arası çocuklar en çok stresli olanı ne diyor? Yaygın cevaplar doğum günü partilerine gitmeyi, sınavlara girmeyi, ekipler için en son seçilmeyi, öğretmenlerini memnun etmeye çalışmayı, arkadaş edinmeyi ve yeni bir okul yılına başlamayı içerir.
Çocuklar ayrıca ince nüanslara karşı çok hassas olabilirler. Chicago’daki Linden Oaks Hastanesi Yetenekli Çocuk Danışma Merkezleri eski direktörü Psikolog ve Alan Hirsch, “Oyun alanında sürmek veya otobüste kıkırdamak çocuklar için ciddi şeyler olabilir” diyor.
Elbette tüm stres kötü değil. New York Üniversitesi Tıp Merkezi Çocuk Çalışma Merkezi direktörü Harold Koplewicz, “İyi tür, işleri halletmek ve sorunları çözmek veya zorlukları aşmak için bizi motive ediyor” diyor. Stres kaldığında, çocuğun bir şeylerden kaçınmasına veya normal çalışmasını zorlaştırmasına bağlı olarak, bu bir problemdir.
Stressbuster ol!
Ebeveynler, çocuklarının hayatın yumruklarıyla yuvarlanmalarına yardımcı olmak için çok şey yapabilir. İletişim çok önemlidir. Her gün yarım saat harcamak için uğraşmadan sohbet etmek, çocuk meseleleri konusunda uzmanlaşmış lisanslı bir klinik sosyal hizmet uzmanı olan Rockford, Illinois’li Michael Gaziano’ya göre. “Her sıklıkta, hemen dışarı çık ve 'Mutlu musun?' Diye sor. Tıpkı iş baskısı hakkında ses çıkarmanın yetişkinlerin kendilerini daha iyi hissetmelerini sağlaması gibi, konuşma da çocuklar için harika bir bataklıktır. " İşte ebeveynlerin çocuklarını stresli zamanlarda rahatlatmak için atabilecekleri bazı adımlar.
Uyarı işaretlerini tanır. Çocuklar, yetişkinler gibi ezici strese cevap verirler. Baş ağrısı ve karın ağrıları, yoğunlaşma sorunu, uyku ya da yemek yeme, yalnız kalmak isteme, kötü okul performansı ve huzursuzluk ya da saldırgan patlamaların hepsi kalıcı bir sorunun işaretidir.
Fazla gecikme. Ebeveynler, etkinlik dolu bir programın çocukları gerçek dünyaya hazırladığını düşünebilir, ancak geliştirme uzmanları değerli öğrenmenin yapılandırılmamış oyun süresinden geldiğine katılıyorlar. Sert bir yapı olmadan çocuklar, ne yapacaklarını ve kiminle oynayacağına karar vermede özgürce düşünmekte, yaratıcı olmakta ve denemekte serbesttirler. Ve tüpü kapat. TV'nin gürültüsü, ticari baskısı ve sansasyonallığı çocuklar için rahatlatıcı bir şey olabilir.
Sempatik olarak dinleyin. Yargılarda bulunmak veya çocuklarınızın endişelerini gidermek sorunları daha da kötüleştirebilir. Gaziano, küçük problemlerini ciddiye almazsanız, çocuklar derinden bir şeyler sıkıntı çektiğinde çocuklar size güvenmekten çekinecekler, ”diyor.
"Çocukları güçlendirin, onlara buğulu bir şişe vermek anlamına gelse de 'canavar kovucu' olarak yataklarının altına su püskürtmeleri ya da midelerinde hissetmelerini sağladıklarında 10'a kadar saymalarını öğretiyorlar" diyor Cedar Falls, Iowa'daki terapist. “Çocukların stresleriyle başa çıkmak için bir şeyler yapabileceklerini hissetmeleri gerekiyor.”
Perspektifte şeyler koyun. Çocuklar akıl yürütme becerilerini geliştiremediklerinden, küçük şeyler kolayca orantısız bir şekilde patlatılabilir. Birinci sınıf öğrencisi, gizlenen bir canavarın yanı sıra garip gölgelerin diğer nedenlerini tanımayabilir. Aynı şekilde, daha büyük çocuklar için, telefonlarına cevap vermeyen bir arkadaşının meşgul olabileceği veya kendilerine oturan bir kardeşin kötü bir gün geçirmiş olabileceği sıkça ortaya çıkmamaktadır.
Gaziano, "Çocuklar genellikle kendilerinin kurbanıdır, çünkü yanlış yorumlamaya açıklar" dedi. "Çok açık bir şekilde, ebeveynlerin onlar için perspektife koymaları gerekir."
