Üniversite çağındaki çocukların bazı ebeveynleri için tatiller ve diğer okul molaları sevinçten az görünebilir.
Örneğin, Eric ilk kez sömestr tatili sırasında ailesini görmek için eve geldiğinde, bir zamanlar temiz kesilmiş çocuk hafifçe tüylü saçlar ve sol kulağında bir küpeyle spor yapıyordu. Eski benliğinin aksine, aynı zamanda ebeveynlerini evden ve evden yedi, evin etrafında yardım etmeyi çok umursamadı ve bir zamanlar temiz olan yatak odasını darmadağınık yatak odasının bir kopyasına dönüştürdü.
Ailesi tam bir yabancıyla yaşıyormuş gibi hissetti. Eve dönüşlerini dört gözle beklerken, davranışlarındaki zar zor bastırılmış öfke yapıcı bir ilişki kurmaya başlamaya başladı.
Sonunda birlikte oturdular, konuştular ve sorunu çözdüler. Eğer Eric'in kendi başına yaşamayı öğrenmeye biraz zaman ayırdıktan sonra nasıl bir şey olacağı konusunda daha gerçekçi beklentileri olsaydı, problemler hiç olmazsa onları pek fazla çözemezdi.
Bu tür davranış, sadece yeni bulunan bağımsızlık ve bireysellik ifadesidir. Her ne kadar genç düşüncesiz olsa da, sorumsuz, hatta asi gibi gözükse de, bu niyet değil. Geçmişte, ebeveynler beklentileri günlük olarak belirlemek ve uygulamak için oradaydılar. Bu yapıya sahip olmadığında, gençliğin alışkanlıkları değişebilir.
Kolej çağındaki çocukların sayısız ebeveyinin deneyimlerine dayanarak, sonraki sayfalarda bu tür ev halkına özgü çeşitli problemler açıklanmakta ve onlarla başa çıkmak için önerilerde bulunulmaktadır.
Sorun: Çocuk genellikle aile işlevlerine ve benzerlerine katılmaya direniyor.
Çözüm: Buradaki temel konu, kolej çocuğunuzun bakış açısından, "Hayatımı kim kontrol ediyor?"
Bir güç mücadelesi hiçbir şeyi başaramaz, bu yüzden diyebilirsiniz ki, "Önümüzdeki birkaç hafta boyunca, bu aile etkinliklerini planladık (bir liste sunuyoruz). Hangisine katılmak istediğinizi ve hangisini tercih edeceğinizi bize bildirin. değil." Lojistik tarihler varsa, ona bildirin. Bu saygı ifadesi, onun “gelmesini” beklemekten ya da “katılmasını istediğiniz için” katılmasını beklemekten çok daha ileriye gidecek.
Çocuğunuzun kolejden sadece evde kalmak ve ailenle birlikte olmak için uzun bir yol kat etmesi sizin için garip gelebilir, ancak onunla olan ilişkisinin sınırlarını test etmenin yanı sıra bağımsızlığını ifade etmenin önemli bir yolu olabilir. sen.
Sorun: Genç, hâlâ bir ailenin üyesi olduğu gerçeğinden habersiz görünüyor. Çocuk her saatinde gelir ve gider, odaları mahveder ve hatta yiyecek ve içecek olmasını bekleyebilir.
Çözüm: Proaktif olun. Yeniden girme sorunlarını önceden tahmin etmeye çalışın ve bunlar ortaya çıkmadan önce onlar hakkında bir şeyler yapın. Gençler eve geldikten kısa bir süre sonra bir aile toplantısı yapın. Endişelerinizi ve beklentilerinizi masaya koyun, tartışmaya davet edin ve uzlaşmaya varın. “Evdeyken sizden ne beklememizin makul olacağını düşünüyorsunuz?” Diye sorun. Bu yaştaki bir çocuğun sorumluluklar empoze edilmek yerine kendi kendini tanımladığında işbirliği yapması daha olasıdır.
Örneğin, çocuğun yatak odasının temiz tutulması ve mutfakta yapılan pislikleri temizlemesi konusunda ısrar etmeyin. Bunun yerine, yatak odasının kendisinin değil kendi işi olduğuna karar verirseniz, kollegianınızın mutfak gibi ortak alanlarda daha fazla işbirliği yapabileceğini anlamaya çalışın.
