Tutkulu kişniş için sevmemek gerçek. IHateCilantro adlı bir web sitesi bu “korkunç bitki” hakkında vitriolik haikus toplar. Sitede bir kelime kolajı kişniş haterslardan ortak tanımlayıcılar bulur: “deterjan”, “sabun”, “gazyağı” son yıllarda, bilim adamları anlamaya çalıştı. yoğun nefretin nereden geldiği - ve öğrenilmiş mi yoksa genetik mi olduğu.
Kişniş, havuç tüketiminde, insan tüketimi için en çeşitli ve harika bitki ailelerinden biri olan bir bitkidir. Kişniş kuzenlerinden bazıları kereviz, maydanoz, kimyon, rezene ve dereotu içerir.
Tortilla Chips'lerinizi alın ve bir Salsa Bahçesi büyütün!
Kişniş gibi otlar lezzet açısından son derece güçlüdür, bu yüzden yenilebilir yaprakları yerine otlar olarak sınıflandırılırlar. Örneğin fesleğen ve ıspanak arasındaki fark, mutfak konuşmasında, ham güçtür: gerçekten büyük miktarda ot yemek istemezsiniz. Otlar çok güçlü olduğu için, bazı insanların otlara karşı bir istek bırakması şaşırtıcı değildir, ancak kişnişe yönelik belirli bir zehir kesinlikle olağandışıdır. Mercanköşklerinin öldürmek istemediklerini iddia eden insanların sesini duymuyorsunuz.
Cilantro, güney Avrupa, güneybatı Asya ve kuzey Afrika'da yereldir ve bu mutfaklarda ve etkilendiklerinde büyük önem kazanmıştır. En sık Latin Amerika, Güneydoğu Asya ve Orta Doğu'nun yemeklerinde bulunur.
Kişniş için isteksizlik, bu kelime kolajı gibi, biraz karmakarışıktır. Baskın bir algılanan lezzet “sabunlu”, ama hepsi sevmediğim şekilde karışık. Bilim adamları son zamanlarda kişniş nefreti içinde ne olup bittiğini tam olarak anlamaya çalışıyor ve bazıları - ama hepsi cevap vermiyor -.
DNA testi kıyafeti 23'teki araştırmacılar 23e Me, insanlara kişnişin sabun gibi tattığını düşündüklerini sorup sormadıklarını sorarak bir anket yaptılar ve bu cevapları sahip oldukları DNA sonuçlarıyla karşılaştırdılar. Salantro-haters arasında ortak bir genetik çeşitlilik buldular: OR6A2 adında bir koku alıcı-reseptör gen kümesi. Temel olarak, bazı insanlar koku / tat genlerinde kendilerini özellikle aldehit kimyasallarına karşı hassas kılan bazı sensörlere sahiptirler - ve kişniş sabun yapımında olduğu gibi çok güçlüdür.
Diğer çalışmalar, kişniş bilgisayarlarında tamamen farklı sensörler üzerinde daraltıldı. Bazıları coğrafi dağılıma odaklanmıştır - örneğin, bu çalışma, Kafkasyalıların Güney Asyalılardan daha fazla kişnişten çok hoşlanmadıklarını tespit ediyor. Fakat 23AndMe çalışması ayrıca silantrote nefretin nesiller boyunca geçip geçmediğini test etti - ve mirasın çok düşük olduğunu söyleyerek olmadığını söyledi. Öyleyse, kalıtım derecesi düşükse ve bu mutasyon rastgele ise, neden kişniş ağırlıklı mutfağı olan bölgelerde insanlar neden daha az kişniş nefreti göstermiyor?
Bu inanılmaz derecede iyi çalışılmış bir araştırma konusu değil, kişnişten hoşlanmadığı için genetik bir temel var gibi görünüyor. Bununla birlikte, bu genetik temel basitçe tek bir faktör olabilir ve hatta silantro-nefret içinde büyük bir temel olmayabilir. Nerede büyüdüğün ve ne çeşit bir yemek yediğin kadar önemli olabilir. Gıda bilimcisi Harold McGee'nin belirttiği gibi, kişniş sevmeyi öğrenmek kesinlikle mümkün.
